วันอังคารที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2554

ตอน ศาสตร์แห่งความร่ำรวย

ทุกคนมีสิทธิที่จะรวย

       ไม่ว่ามีคำกล่าวใดที่สรรเสริญยกย่องความยากจน ความเป็นจริงก็ยังคงมีอยู่ว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่คนเราจะดำเนินชีวิตได้อย่างสมบูรณ์ นอกเสียจากว่าเขาผู้นั้นจะมีความร่ำรวย ไม่มีบุคคลใดสามารถก้าวสู่จุดสูงสุดแห่งศักยภาพ หรือการพัฒนาด้านจิตวิญญาณได้ นอกจากเขาจะมีเงินเป็นจำนวนมาก เพราะว่าการที่จะเข้าถึงจิตวิญญานและพัฒนาศักยภาพได้นั้น เขาจำเป็นต้องใช้ปัจจัยต่างๆ มากมาย และเขาจะไม่สามารถมีสิ่งเหล่านี้ได้ถ้าหากเขาไม่มีเงินเพื่อนำไปใช้ซื้อหามันมา

        มนุษย์พัฒนาจิตใจ จิตวิญญานและร่างกายด้วยการนำสิ่งต่างๆมาใช้ให้เกิดประโยชน์ และสังคมก็ได้กำหนดระเบียบแบบแผนให้ไว้แล้วว่ามนุษย์ต้องเงินเพื่อจะเป็นเจ้าของสิ่งต่างๆ เช่นนั้นพื้นฐานสำหรับความก้าวหน้าทั้งหมดของมนุษย์จึงจำเป็นต้องขึ้นอยู่กับศาสตร์แห่งความร่ำรวย

        เป้าหมายของทุกๆ ชีวิตคือการพัฒนาไปสู่สิ่งที่ดีกว่า และทุกสิ่งที่มีชีวิตอยู่มีสิทธิ ซึ่งไม่สามารถถ่ายโอนกันได้ในการพัฒนาอย่างเต็มศักยภาพในทุกด้าน

         สิทธิของมนุษย์ในการมีชีวตหมายถึงสิทธิของเขาในการมีเสรีภาพโดยไร้ข้อจำกัดที่จะใช้ทุกสิ่งทุกอย่างซึ่งอาจจำเป็นต่อการพัฒนาอย่างเต็มที่ในทาง จิตใจ จิตวิญญาน และร่างกายของเขา หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือเขามีสิทธิที่จะรวย

         ภายในBLOGนี้ ผมจะไม่พูดถึงความรวยในเชิงอุปมาอุปไมยความร่ำรวยโดยแท้จริงนั้นไม่ได้หมายความถึงความพึงพอใจหรือการยอมรับในสิ่งที่เรามีอยู่เพียงน้อย ไม่มีบุคคลใดสมควรที่จะพอใจกับการมีแต่เพียงเล็กน้อยหากเขาสามารถใช้และหาความสุขจากสิ่งเหล่านั้นได้มากยิ่งขึ้นวัตถุประสงค์แห่งธรรมชาติคือความก้าวหน้าและการพัฒนาของชีวิต มนุษย์ทุกคนควรมีทุกสิ่งซึ่งจะสามารถนำไปสู่ความมีอำนาจ ความสง่างาม ความสุนทรีย์ และความร่ำรวยแห่งชีวิต ความพึงพอใจกับการมีแต่เพียงน้อยจึงถือเป็นการกระทำที่ผิด

         บุคคลผู้เป็นเจ้าของทุกสิ่งที่เขาต้องการเพื่อดำเนินชีวิตตามที่เขาพึงจะทำได้จึงจะเป็นคนรวย และไม่มีบุคคลใดซึ่งมีเงินไม่มากพอจะสามารถมีทุกสิ่งที่เขาต้องการได้ ชีวิตที่ได้ผ่านความก้าวหน้ามาในระดับหนึ่งและเริ่มและเริ่มมีความสลับซับซ้อนมากขึ้น จนกระทั่งแม้แต่ชายหญิงซึ่งเป็นบุคคลที่ปกติธรรมดาที่สุดยังจำเป็นต้องมีความมั่งคั่งอย่างมาก เพื่อที่จะดำเนินชีวิตเพียงแค่ให้ใกล้เคียงกับความสมบูรณ์แบบได้ โดยธรรมชาติแล้วทุกคนต่างต้องการเป็นทุกอย่างตามที่เขาสามารถจะเป็นได้ ความปรารถนาที่จะบรรลุถึงความเป็นไปได้ที่มีอยู่แล้วภายในตัวของพวกเขา เช่นนี้ถือเป็นธรรมชาติของมนุษย์เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้หากเราต้องการที่จะเป็นทุกอย่างที่เราสามารถเป้นได้ ความสำเร็จในชีวิตจึงเป็นสิ่งที่คุณต้องการ คุณสามารถเป็นในสิ่งที่คุณต้องการได้ก็ต่อเมื่อคุณนำสิ่งต่างๆ มาใช้ให้เกิดประโยชน์ และคุณจะสามารถใช้สิ่งเหล่านี้ได้อย่างอิสระเมื่อคุณมีความรวยเพียงพอที่จะซื้อหามันมาได้เท่านั้น เพราะฉะนั้น การทำความเข้าใจกับศาสตร์แห่งความร่ำรวยจึงเป็นสิ่งที่มีความสำคัญที่สุดในบรรดาความรู้ทั้งหมด

        ไม่ใช่เรื่องที่ผิดอะไรเลยกับความต้องการที่จะรวย ความปรารถนาในความร่ำรวยแท้ที่จริงแล้วก็คือความปรารถนาที่จะมีชีวิตอย่างสมบูรณ์เต็มเปี่ยม และความพรั่งพร้อมมากยิ่งขึ้น และความปรารถนาเช่นนั้นย่อมเป้นสิ่งที่น่าสรรเสริญยกย่อง บุคคลที่ไม่ต้องการจะมีชีวิตที่พรั่งพร้อมกว่าเดิมถือได้ว่าผิดปกติ ดังนั้นบุคคลที่ไม่ต้องการจะมีเงินมากเพียงพอที่จะซื้อหาทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาต้องการก็ย่อมผิดปกติด้วย

         เรามีแรงจูงใจในการมีชีวิตอยู่สามประการด้วยกันคือ เรามีชีวิตอยู่เพื่อร่างกาย เพื่อจิตใจ และเพื่อจิตวิญญาณของเรา ไม่มีสิ่งใดที่ดีกว่าหรือสูงส่งมากกว่าอีกสิ่งหนึ่ง ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่พึงปรารถนาและไม่มีสิ่งใดในจำนวนสามสิ่งนี้ ได้แก่ ร่างกาย จิตใจ และจิตวิญญาณ จะสามารถดำเนินชีวิตได้อย่างเต็มที่ถ้าชีวิตและการแสดงออกของสิ่งหนึ่งสิ่งใดถูกจำกัดลงไป มันไม่ใช่การกระทำที่ถูกต้องหรือน่ายกย่องเลยที่จะมีชีวิตอยู่เพียงเพื่อจิตวิญญาณโดยปฎิเสธจิตใจหรือร่างกาย และย่อมเป็นสิ่งที่ผิดหากเราจะมีชีวิตอยู่เพียงเพื่อจิตใจโดยปฎิเสธร่างกายหรือจิตวิญญาณ

         เราทุกคนต่างคุ้นเคยกับผลลัพธ์ที่ไม่พึงปรารถนาของการมีชีวิตอยู่เพื่อร่างกาย โดยปฎิเสธทั้งจิตใจและจิตวิญญาณของเรา และเรามองเห็นว่าการมีชีวิตที่แท้จริงนั้นหมายความรวมถึงการที่มนุษย์สามารถแสดงออกซึ่งความรู้สึกนึกคิดทั้งหมดผ่านร่างกาย จิตใจ และจิตวิญญาณได้อย่างสมบูรณ์ ไม่ว่าเขาจะบอกว่าอย่างไรก็ตาม ไม่มีมนุษย์คนไหนหรอกจะสามารถมีความสุขหรือพึงพอใจได้อย่างจริงแท้ นอกเสียจากว่าร่างกายของเขาจะมีชีวิตที่เต็มเปี่ยมในทุกๆด้าน และก็เป็นความจริงเช่นนั้นด้วยสำหรับจิตใจ และจิตวิญญาณของเขาที่ใดก็ตามซึ่งมีความเป็นไปได้ ที่มิได้มีการแสดงออก หรือมีหน้าที่ซึ่งยังมิได้มีการปฏิบัติย่อมมีความปรารถนาที่ยังไม่ได้รับการตอบสนองความปรารถนาคือความเป้นไปได้ซึ่งต้องการการแสดงออก หรือหน้าที่ซึ่งต้องการการลงมือกระทำ

         มนุษย์ไม่สามารถใช้ชีวิตทางร่างกายได้อย่างเต็มที่โดยปราศจากอาหารดีๆ เสื้อผ้าที่สวมใส่สบาย และที่พักที่อบอุ่น รวมทั้งการมีอิสระภาพจากความจำเป็นต้องทำงานหนักจนเกินไป การพักผ่อนและนันทนาการก็เป็นสิ่งจำเป็นด้วยเช่นกันต่อชีวิตทางร่างกายของเขา

         เขาไม่สามารถมีชีวิตทางจิตใจได้อย่างเต็มที่โดยปราศจากหนังสือและเวลาเพื่อศึกษามัน โดยปราศจากโอกาสที่จะได้เดินทางและสังเกตการณ์ หรือ โดยปราศจากการมีเพื่อนให้ได้ร่วมเสวนาแลกเปลี่ยนความรู้

         ในการมีชีวิตอย่างเต็มที่ทางจิตใจ เขาจะต้องมีสิ่งที่ช่วยประเทืองปัญญาและต้องห้อมล้อมไปด้วยวัตถุแห่งศิลปะและความสุนทรียภาพที่เขาสามารถนำมาใช้และรู้สึกซาบซึ้งในคุณค่าได้

         ในการมีชีวิตอย่างเต็มที่ทางจิตวิญญาณ มนุษย์ต้องมีความรัก แต่ความยากจนจะเป็นข้อจำกัดของการแสดงออกซึ่งความรักได้

         ความสุขสูงสุดของมนุษย์เกิดขึ้นจากการได้มอบผลประโยชน์ต่างๆ ให้แก่บุคคลอันเป็นที่รัก ความรักสามารถแสดงออกโดยตัวของมันเองและอย่างธรรมชาติที่สุดได้ด้วยการให้ ชายผู้ไม่มีอะไรจะให้จึงไม่สามารถทำหน้าที่ได้อย่างเต็มที่ในฐานะสามีหรือบิดา ในฐานะประชาชน หรือในฐานะมนุษย์ การได้ใช้สิ่งต่างๆ ทางวัตถุนี่เองที่ทำให้มนุษย์สามารถเติมเต็มชีวิตทางร่างกายพัฒนาจิตใจและแสดงออกทางจิตวิญญาณของเขาได้ ดังนั้นความร่ำรวยจึงถือได้ว่ามีความสำคัญอย่างยิ่งยวดสำหรับเขา

         เป็นสิ่งที่ถูกต้องทีเดียวที่คุณจะร่ำรวย หากคุณเป็นชายหรือหญิงที่ปกติธรรมดาคนหนึ่ง เพราะว่าคุณหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องการเช่นนั้นเป็นสิ่งถูกต้องทีเดียวที่คุณควรจะให้ความสนใจมากที่สุดกับศาสตร์แห่งความร่ำรวย เพราะมันคือวิชาความรู้ที่สูงส่งและจำเป็นมากที่สุดในบรรดาการศึกษาทั้งหมด ถ้าคุณละเลยที่จะศึกษาเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณกำลังทอดทิ้งภาระหน้าที่ซึ่งมีต่อตัวคุณเอง ต่อพระเจ้า และต่อมนุษยธรรม เพราะคุณจะไม่สามารถให้ความช่วยเหลือต่อพระเจ้าและมนุษยชาติในการทำประโยชน์ใดๆ ได้มากไปกว่าเพียงการทำเพื่อตัวเอง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น